8 γυναίκες που έχουν γράψει ιστορία στην αυτοκίνηση

Σήμερα η παγκόσμια ημέρα της γυναίκας.

Σας παρουσιάζουμε 8 γυναίκες στην αυτοκινητοβιομηχανία, που είτε μέσω των εφευρέσεων, μέσω καινοτομιών ή των ιδεών τους άλλαξαν την ιστορία του αυτοκινήτου και τον τρόπο που οδηγούμε σήμερα.

Bertha Benz

Η Bertha Benz γεννήθηκε το 1849 στη Γερμανία, όταν οι γυναίκες δεν είχαν πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Παντρεύτηκε τον νεαρό μηχανικό, Carl Benz, ιδρυτή της Mercedes - Benz. Στήριξε τον σύζυγό της επαγγελματικά και του παρείχε μεγάλο χρηματικό ποσό για να κατασκευάσει την αυτοκινητοβιομηχανία του αλλά και για να σχεδιάσει το πρώτο αυτοκίνητο. Καθώς, πολλοί ήταν δύσπιστοι για το τι μπορεί να κάνει το αυτοκίνητο, η Bertha αποφάσισε να κάνει το πρώτο μεγάλο οδικό ταξίδι για να κερδίσουν δημοσιότητα.

Έτσι, λοιπόν, πήρε τους γιους της χωρίς να το γνωρίζει ο Carl και οδήγησε από το Mannheim στο Pforzheim και λίγες μέρες αργότερα την ίδια διαδρομή με την όπισθεν. Ήταν μία δύσκολη διαδρομή σε δρόμους κατασκευασμένους για άλογα και άμαξες. Χρειάστηκαν αρκετές επισκευές κατά τη διάρκεια του ταξιδιού της και εφηύρε ακόμη και το πρώτο τακάκι φρένων, από δέρμα, όταν τα ξύλινα φρένα του αυτοκινήτου χάλασαν.

Η επιμονή και η αποφασιστικότητά της συνέβαλε καθοριστικά στο να βγει το πρώτο αυτοκίνητο στους δρόμους μας. Σήμερα μπορείτε ακόμα να οδηγήσετε στους ίδιους δρόμους που οδήγησε πριν από 130 χρόνια στη διαδρομή Bertha Benz Memorial Route μήκους 194 χιλιομέτρων.
 

June McCarroll

Η June εμπνεύστηκε και δημιούργησε τη διαχωριστική λευκή λωρίδα. Το 1917, ενώ οδηγούσε το Ford Model T της σε έναν δρόμο στην Καλιφόρνια, ένα φορτηγό πλησίαζε από την αντίθετη κατεύθυνση, αναγκάζοντάς την να εκτραπεί από το δρόμο για να αποφύγει κάποιο τρακάρισμα. Τότε είχε την ιδέα για ένα μέτρο ασφαλείας που σώζει ζωές μέχρι και σήμερα, μια λευκή γραμμή ζωγραφισμένη στο κέντρο των αυτοκινητοδρόμων. Αποφάσισε λοιπόν, να ζωγραφίσει μια σειρά από λευκές γραμμές σε αυτόν τον δρόμο. Ο δρόμος είναι τώρα γνωστός ως Indio Boulevard στην Καλιφόρνια. Η ιδέα ήταν να διαχωριστεί η κυκλοφορία σε κάθε πλευρά για να αποφευχθούν μετωπικά επεισόδια. Μέχρι το 1924, η Επιτροπή Αυτοκινητοδρόμων της Καλιφόρνια υιοθέτησε την ιδέα της, η οποία κατέστησε υποχρεωτικές τις κεντρικές γραμμές. Αμέσως μετά, κάθε πολιτεία ακολούθησε το παράδειγμα για την ασφάλεια των οδηγών.

Margaret Wilcox

Η Margaret Wilcox γεννήθηκε στο Σικάγο το 1838, ήταν μια από τις λίγες γυναίκες μηχανολόγους μηχανικούς της εποχής της, σε μια βαριά ανδροκρατούμενη βιομηχανία. Το 1893, έλαβε ένα δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για ένα εσωτερικό σύστημα θέρμανσης αυτοκινήτου που χρησιμοποιούμε ακόμα και σήμερα. Κατασκεύασε ένα σύστημα που τραβούσε τη θερμότητα από τον κινητήρα και στη συνέχεια ανακατεύθυνε τον αέρα μέσα στην καμπίνα του αυτοκινήτου, το οποίο κρατούσε ζεστούς τους επιβάτες. Η εφεύρεση έγινε δεκτή εκείνη την εποχή, αλλά υπήρχαν ανησυχίες σχετικά με το γεγονός ότι η θερμοκρασία δεν μπορούσε να ελεγχθεί. Ωστόσο, η εφεύρεσή της συνέχισε να είναι η βάση των συστημάτων θέρμανσης που χρησιμοποιούνται στα σημερινά αυτοκίνητα, γι' αυτό και είναι μια από τις γυναίκες με τη μεγαλύτερη επιρροή στην ιστορία της αυτοκινητοβιομηχανίας.

Mimi Vandermolen

Η Mimi Vandermolen ήταν μία από τους καλύτερους σχεδιαστές της Ford τις δεκαετίες του 1980 και του 1990. Εντάχθηκε στη Ford το 1970  ως μία από τις πρώτες γυναίκες σχεδιαστές και ήταν υπεύθυνη για τον επανασχεδιασμό πολλών μοντέλων. Μετά το πρώτο της έργο, το Mustang II του 1974, ηγήθηκε της ομάδας σχεδιασμού για το εσωτερικό του Taurus του 1986. Στο Taurus η Mimi Vandermolen δημιούργησε εργονομικά χειριστήρια, καντράν για λειτουργία κλιματισμού και κουμπιά με ανυψωμένα εξογκώματα για να διευκολύνει τη χρήση των χειριστηρίων. Έκανε το αυτοκίνητο πιο προσιτό, εργονομικό κι εξυπηρετικό στους οδηγούς. Προκειμένου να βοηθήσει την ομάδα της να βελτιώσει την οδηγική εμπειρία και για τις γυναίκες, ζήτησε επίσης από τους άνδρες σχεδιαστές της να φορούν ψεύτικα νύχια και μάλιστα τους απείλησε ότι θα έπρεπε να φορούν φούστες. Η αφοσίωση της στις γυναίκες οδηγούς σε μια ανδροκρατούμενη βιομηχανία και η δέσμευσή της να έχει όλους τους γύρω της να σκέφτονται και τις γυναίκες είναι ο λόγος που την επιλέξαμε για αυτήν την ημέρα.

Florence Lawrence

Η Florence Lawrence ήταν ηθοποιός βωβού κινηματογράφου και μία από τις πρώτες διασημότητες του κινηματογράφου στον κόσμο. Η οδήγηση ήταν μια δραστηριότητα που απολάμβανε πολύ η Florence και περνούσε πολλές ώρες στο αυτοκίνητο της. Το 1913, ο Lawrence εφηύρε μια συσκευή που ονομάζεται Auto Signaling Arm, έναν ειδικό μηχανισμό που λειτουργούσε ως βραχίονας σηματοδότησης για να ενημερώσει τους άλλους οδηγούς προς ποια κατεύθυνση κατευθυνόταν ο οδηγός. Μέχρι τότε οι οδηγοί χρησιμοποιούσαν χειροκίνητα σήματα ή δεν έκαναν τίποτα. Η εφεύρεση της αποτέλεσε βάση για τα σήματα στροφής και οι επιβάτες δεν χρειαζόταν πλέον να σηκώνουν τα χέρια τους αριστερά ή δεξιά για να υποδείξουν που κατευθύνονταν. Ακόμα, δημιούργησε και μία πινακίδα που εμφανιζόταν στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου πατώντας το πεντάλ του φρένου. Η πινακίδα έγραφε “Σταματήστε” και όπως μπορούμε εύκολα να μαντέψουμε αυτό αποτέλεσε τη βάση για τα φώτα των φρένων.

Gladys Mae West

Η Gladys Mae West εργαζόταν για το Ναυτικό Εργαστήριο Όπλων των ΗΠΑ. Ήταν η υπεύθυνη του έργου για το SEASAT, τον πρώτο δορυφόρο σε τροχιά της γης που μετρά τα βάθη των ωκεανών. Η εργασία της σε αυτό το έργο το 1978 βοήθησε εκείνη και την ομάδα της να κατασκευάσουν τον δορυφόρο GEOSAT που δημιουργεί προσομοιώσεις υπολογιστών των επιφανειών της γης. Αυτοί οι υπολογισμοί και η δουλειά της στα SEASAT και GEOSAT βοήθησαν να φτιαχτουν τα συστήματα GPS στα αυτοκίνητα. Πολύ απλά χωρίς την Gladys Mae West θα χανόμασταν!

Mary Anderson & 8 Charlotte Bridgwood

Η Mary Anderson και η Charlotte Bridgwood εφηύραν τους υαλοκαθαριστήρες που μας βοηθάνε να οδηγούμε με ασφάλεια στη βροχή και το χιόνι.

Η ιδέα της Anderson ήρθε σε μια διαδρομή της με τρόλεϊ το χειμώνα στη Νέα Υόρκη το 1903. Παρατήρησε ότι οι οδηγοί σταματούσαν κάθε λίγα τετράγωνα για να καθαρίσουν το παρμπρίζ από το χιόνι. Εμπνευσμένη από αυτό το ταξίδι της, σχεδίασε το πρώτο χειροκίνητο εξάρτημα που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από το εσωτερικό του οχήματος για να σκουπίσει το παρμπρίζ του οχήματος.

Βασισμένη στην ιδέα της Anderson μόλις λίγα χρόνια αργότερα, το 1917, η Bridgwood αναβάθμισε τον υαλοκαθαριστήρα για να λειτουργεί ηλεκτρικά, τον οποίο και κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας.